Цэнгэлдэх хүрээлэн гэж байдаг. Яг л дайн тулааны талбар мэт. Хүмүүст янз бүрийн талбар байдаг гэсэн. Надад хардаг л талбар бий. Би хараад л, бусад нь таваас арван нэгт гэх мэтээр бөмбөг дамжуулна. Арван нэг улайран бөмбөгөө хөөнө. Урдаас нь өөр өнгийн, улаан хувцастай бас нэг арван нэг бөмбөгийг нь булааж авах гээд л...
     Тэр бөмбөг. Бас хүмүүс ч ялгаагүй янз бүрийн бөмбөгтэй байдаг гэсэн. Ихэнх нь алтан бөмбөгтэй. Зарим нь ямар ч бөмбөг байхгүй. Тэд алгаа дээш нь тосоод нэг жижиг бөмбөг гуйгаад л яваад байдаг юм билээ. Арван нэг арван нэгээсээ бөмбөгийг нь хөлөөрөө булаагаад авчихав. Т...

     Даосын сургаалд ""Хэрэв хүүгийн минь толгойг авбал өвөг дээдсийн сүнс өлсөж, өтгөсийн төлөөнөө сүмд аяга будаа өргөх хүнгүй болно" хэмээсэн нь буй. Дорж номоо шидлээ. Хятадуудынхаар бол түүний сүнс ямагт өлсөх нь л дээ. Гайгүй ч байлгүй.
     Цор ганцаараа... Эргэн тойрон хүмүүс бужигнаж, эдэнтэй би цаг нөхцөөнө. Ирэх тэр нэгэн гэрлийг хүлээнэ. Галзуу хурц гэрэл ганцхан хурмын дотор... Эмээгийн дуу.
     -Доржоо, хүү минь орондоо битгий дуул. Хичнээн жаргалтай ч орондоо дуулдаггүй.
     Тэр үхчихсэн шүү дээ. Цогцос нь хайрцаганд үлдсэн. Өөрөө гэрэл рүү явсан. Ганцаараа аймаар хурц гэрэл рүү....

(Жингэр)                             (Жингийн)
Нохой хуцаж байна... Цуваа явж байна
Чи ярьж л бай... Би байж л байя...
Хэй... Би байж л байя за юу?
Энэ бол миний түүх...
Би гандашгүй... Гундашгүй...
"Охин" нэртэй файл нээе... Одоо түүндээ нэр өгье...
Болих уу эсвэл... "Оллоо" эсвэл "Яахуу" За байз нээрээ чаатлая...
Ээ новшийн "ffffuuuuccckkk U" "Ёох" энэ миний мэдлийн үг шүү...
Эсвэл зарим motherfucker шиг элдэв дэмийг бурах уу? Энэ одоо юун новшийн эргүү тэнэг "өрөөнд" минь ороод ирэв ээ? "Электрон жаал" байна ч гэх шиг... Эргүү минь зайл мэдэв үү?
Энд би монголын Snoop dog...
Өндөр шүү би зэвүүн шүүү....

Харанхуй өрөөнд ганцаараа
          өвдөгөө тэврээд
Хар нүдэндээ нулимс мэлтэлзүүлэн
          уйлж суух чинь юутай үзэсгэлэнтэй вэ
Харанхуй дотроос цонхоор чинь би
          даарсандаа чичрээд
Харж байсан минь юутай
          жаргалтайсан
Өрөөний голд зөөлөн сандал дээр чи
Өмнө чинь харин нэг жаазтай зураг байсансан
Эдүгээ тэр зураг миний өмнө байнам
Өөрийн эрхгүй инээмсэглэмээр энэ залуухан хархүүг
Өөрийгөө гэхэд бэрхтэй, би өтөлжээ
Тэр цагийнх шиг ахиад нэг аялалд явахсан
Тэгээд намайг санаж уйлахыг чинь дахин нэг сэм харахсан...

               *     *     *

Нүд минь юу ч сонсоогүй
Нүгэлт энэ орчлонгоос
Нада...

Үнэндээ чамд яагаад хайртайгаа үнэхээр би ойлгодоггүй. Гэнэтхэн ирсэн сэтгэл хаанаас гарсныг мэддэггүй.
     Сонин байгаа биз?

*   *   *

Уур хүрч, бухимдал төрөхдөө уруулыг чинь үнсэхээ мартчих юм уучлаараа. Яагаад тэгдэг юм бол?
     Сонин байгаа биз?

*   *   *

Харахаас дургүй хүрсэн үедээ харайж гараад хүртчихдэг юм. Тэгээд шартаад хэвтчих юм. Хайртай мөртлөө.
     Сонин байгаа биз?

...

Зүгээр л энгийн нэг
Зүс таних анд минь,
Тэгээд би түүнтэй
Тэрхэн зуур зөрөхдөө
Сайн уу гээд өнгөрдөг
Сайн хүн гэдгийг бас мэддэг
     Харин нэг дотны
     Хайртай сайхан найз минь
     Утасдаж яриад байнга л
     Ууж иддэг боловч
Дотроо би түүнд дургүй
Тэгэхээр би өөрөө МУУ ХҮН
     Зүс таних анд минь ч
     Зүгээргүй сайн найз минь ч
Намайг бас юу гэж боддог бол
Наанаа инээвч цаанаа өөр байдаг нь
     Зүгээр дээ гайхалтгүй
     Жирийн нэгний зан шүү дээ

...

Өнөөдөр ямар нэг өдөр
Өнөөдөр жаргалтай байдаг өдөр
          Би мэднэ чамайг

Тэр нэг өдөр ямар нэг өдөр
Тэгэхэд чи жаргалтай байсан
          Чи мэднэ намайг

Дурлал сайхан байдаг өдөр
Ямар нэг өдөр бүр өнөөдөр
          Чи бид хоёр мэднэ


     *     *    *

                                        ӨӨРӨӨ

     Усан оргилуурын дэргэдэх модон сандал дээр орой бүр нэг залуу сууж байх... Урдуур нь би дандаа өнгөрөх... Унасан гутсан тэр залууг азгүй эр гэж бодон алхах... Хожим мэдэхнээ тэр залуу би өөрөө байсан юм байна билээ...

     *     *     *

     ...Би ямар нэгэн хүнд ачаа чирэн зүтгэж байлаа. Даагдашгүй тээр...

Хөгжим

     Тэр цаасан дээр зүгээр л таван шугам татаад нотны тэмдэглэгээ бичиж байлаа. Шүдгүй ам нь байн байн бувагнах аж. Дуу аялаад ч байгаа юм шиг.
     Түүнийг харахад гудамжны тэнэмэл аятай. Угаасаа л бөбөчин юм чинь... Харин...
     Түүний тархин дотор биднийг ариусгах аугаа аялгуу эгшиглэж байлаа. Тэрийг би мэдэхгүй та ч бас...
     Гэтэл нэг хар тэрэг ирэв. Хаалга онгойв. Цэмцэгэр цагаан гар шил архи сунгалаа. Харин нөгөө гудамжны архичин хариуд нь нотолсон цаасаа тэр цэмцэгэрт өгөв. Миний доторх аялгуу эгшиглүүлж байсан хийлийн чавхдас тасрах шиг боллоо. Харам...сал...


Аз жаргал

     Ямар ...

Оршил: Ийм байдаг бол яахав? Үргэлжилсэн үгийн шүлэг гэж...? Би ийм маягийн шүлэг байдаг гэдэгт эргэлзнэм. Гэвч миний үзэг доорхи мөрнүүдийг шүлэг мэт бичсэн билээ.

Борооны тухай...

ААВДАА ОЧИХ ЗАМ

     Тэр үед бороо орж байлаа. Би цонхоор ширтэн суусансан. Тэгтэл эмээ намайг эр хүн байж гиеүрлээ гэж загнав.
     Харин тэгэхэд тэр бороо ааваасаа хагацсан гунигийг минь угааж байсныг хэн ч мэдсэнгүй. Ааваа та тэнд байгаа хэвээрээ биз? Би удахгүй очноо.

ЗАДГАЙ МӨНГӨ

     Бид бүгдээрээ шүхэр барьжээ. Аргагүй ээ бороо орж байсан юм чинь. Харин нэг шүхэргүй бяцхан охин л урдах цаасан хайрцагаа толгой дээр...

Оршил: Ийм байдаг бол яахав? Үргэлжилсэн үгийн шүлэг гэж...?

БИ

     ... Дарвуул үлээх салхи, хувь заяагаа би түүнд даатгаад хийсэн одъё. Хөнгөмсөгөөр энэ хорвоог туулъя. Хийж бүтээсэн юмтай хүмүүс нь түүхэнд үлдэнэ биз. Харин би хувь заяагаа салхинд даатгаад хийсэн одъё. Сонирхолтой биз...

БИ

     ... Хэрвээ би сэтгэлтэйсэн бол, хэн нэгэнд хорогдон байхсан. Харин би харвасан сум шиг гэхдээ чиглэх байгүй, хавь орчноо гайхан чавхдах пуужин мэт.
     Миний зогсож амжихгүй амьдрал минь. Гайхан харвасаар...

ХАРЬД- 1

     Би дурсан хайрлахдаа дэрээ үнсэн сэрлээ. Ширээний чийдэн татвал дөнгөж өглөөний /алб...

     Би хог шүүрдэж байлаа. Хогон дотор тоймтой юм байсангүй. Харин гурван ширхэг шүдэнзний мод, өчнөөн сая живаа тоос, бичил биетэн, нөгөө вирус, нянгууд тэргүүтэн, ганцхан ширхэг үхсэн жоом байв.
     Жоом, шүдэнзний  мод зэргээс бусад нь амьд байлаа. Шүдэнзнүүд шатаад дууссан учир хэнд ч хэрэггүй. Хоёр гурван хялгасны хувьд би өглөө үсээ самнасан юм. Жоомны хувьд угаасаа өөрөөсөө өөр юунд ч хэрэггүй амьдралаа дуусгасан байлаа. Түүнийг өндөр наслаад үхсэнгүй хор хүртээд үхжээ гэж жоомны эмч нар дүгнэх байсан биз.
     Түүнийг баахан ажиглаж байснаа...

     Би дотор давчдан амьсгаа авч чадахаа больтол цухалдахаараа доор өгүүлэх нэгний тухай боддог юм. Энэ нь дотор онгойлгодог нь гайхалтай.
     Чухамдаа энэ хүн араатан ба өрөвдөлтэй амьтан гээд алинаар нь ч нэрлэчихэж болмоор нэгэн байсан л даа.
     Түүний үйлдсэн хэргүүд нь бүхэлдээ ямар ч утга учиргүй юм шиг санагддаг ч хааяа дэндүү ойлгомжтой, энгүүн зүйл мэтээр би өөртөө мэдэрдэгээ нуугаад яахав.
     Уужуу тайван асан монгол хүний сэтгэлд, эдүгээ олон давхар бетонон барилга лантанз мэт ургадаг болсноос хүн- араатны эрлийз олшрон, дэлхийн бусад хотын бохир заваан хорооллуудад байдаг шиг ай...

     Гэрийн хаяа нээлттэй тул эцэст нь тултал чангалсан хөгжим хавь ойртоо нүргэлэн байсан бизээ. Дорж үүнийг анзаарсан ч үгүй. Ер нь тэр тухай боддоггүй хүн. Түүнд сулхан дуутай юм бүхэн зэвүүн санагдах агаад ямар нэг дуу сонсохдоо маш өндөр децибиллтэйгээр бас хөгжмөө эцэст нь тултал чангалах нь жинхэнэ кайфтай хэмээн улайран нотлох бөлгөө.
     Түүний бодлоор мотоцикл, машин ч хамгийн сайн нь хамгийн чанга дуутай байх ёстой аж. Ийм байж чадвал үнэхээр оригиналь эд мөн гэж эргүүтнэ.
     Доржийн бие орон дээр хэвтэвч, чих нь хөгжим дээр, сэтгэл нь хотын гудамжаар тэнүүчилнэ.
     Зуны зүйрлэмгү...

Би зүүдлэнэ
...Учиргүй их омог зүрхэн дор асаж
Уур хүрэхүй сэлмээрээ морио давчина
Оройгүй огторгуйд хар туг сүлдэрч
Орос толгой илдэн дор бөхөлзөнө
Эзэн баатрын араас даган хатирах омог дарагдана
Эгцлэх өдөтийн өмнөөс цээж яаран оволзоно
Саадаг шивээлсэн дуут нэгэн цахилгаанаар
Саад хэрмийг Мушгиа голд үймээр
Махир сэлмээ гурвын гурав дохин
Мөндөрийн үүл атаархам шар толгой буулгамаар
     Хөх тэнгэр нэгэн зуур сэтгэлд харвавч
     Хөөрүү МОНГОЛ ЦУС хаана ч үерлэхээс сийхгүй
     Өмнөөс жад сунгасан оросыг овоо эр гэж тоовч
     Өлөн чонын харц шиг махир илдээр чичээд
     Өтнөөс нэг их ялгалгүй морин туура...

... нэг гурван цаг
Мөч өнгөрч,
нэг л мэдэхэд
Миний үс
Хонин жилийн өвлийн
Дэрсний үзүүр шиг цайрч
Хоёр нэгээрээ унасаар
Хэл үл өвтгөх буйлаа хавирахад
Хаа нэгтээгээс
Өө!
Хоосон чанарын ертөнцөө гэн
Хоромхон замхрах дуун гарав.

     Энэ Торлогтойн хөндийд өвөө, эмээ хоёр ажин түжин амь зуулгаа залгуулж, үр удмаа амьдралын дөрөөнд гишгүүлж, айл гэр болгон алсын замд үдсээр хөөрхийс даруй нэг жарныг элээсэн гэнэм. Тэр хоёр ийн ярилцах ажгуу:
     -Би чиний урд орвоос азтай. Сэтгэлийг хөрвүүлвээс хэрэв чи үлдэж хоцроод араас минь зул өргөх ахул аргагүй надад хайртай юм гэж сүнс минь баясна гэх юм.
     ...